شماره بند

پیشگفتار

(7) - (1)

استاندارد حسابداری شماره11 ” داراييهاي ثابت مشهود“

هدف

1

دامنه کاربرد

4 – 2

تعاريف

5

شناخت

14 – 6

- مخارج بعدي

14 – 11

اندازه‌گيري دارايي ثابت مشهود

26 – 15

- اجزاي بهاي تمام شده

21 – 16

- اندازه‌گيري بهاي تمام شده

26 – 22

اندازه‌گيري پس از شناخت

69 – 27

- روش بهاي تمام شده

28

- روش تجديد ارزيابي

42 – 29

مشخصات ارزياب

38 – 37

مازاد تجديد ارزيابي

42 – 39

- استهلاک

58 – 43

مبلغ استهلاک‌پذير و دوره استهلاک

55 – 47

روش استهلاک

58 – 56

- کاهش ارزش

68 – 59

ملاحظات مربوط به تعيين مبلغ بازيافتني

66 – 64

افزايش بعدي در مبلغ بازيافتني تحت نظام بهاي تمام شده تاريخي

67

افزايش بعدي مبلغ بازيافتني در تجديد ارزيابي

68

- جبران خسارت

69

برکناري دائمي و واگذاري

76 – 70

افشا

82 – 77

تاريخ اجرا

83

مطابقت با استانداردهاي بين‌المللي حسابداري

84

پيوست : مباني نتيجه‌گيري

===========================================================================

از آنجا که مبالغ دفتري داراييهاي ثابت مشهودي که به مبلغ تجديد ارزيابي در ترازنامه نمايش مي‌يابد، مبتني بر معاملات واقعي واحد تجاري نيست، اعتبار صورتهاي مالي به اين امر بستگي دارد که ارزياب مربوط تا چه حد در زمينه ارزيابي طبقه دارايي ثابت مشهود موردنظر داراي صلاحيت و تجربه است. بدين لحاظ اين استاندارد مقرر مي‌دارد که ارزيابي داراييها توسط ارزيابان مستقل و داراي صلاحيت حرفه‌اي انجام شود. با اين حال و باتوجه به اينکه معتبر بودن نتايج ارزيابي مدنظر است، چنانچه واحد تجاري ارزيابان با صلاحيتي در استخدام خود داشته باشد، استفاده از اين ارزيابان به شرط آنکه نتايج کار آنها مورد تأييد ارزيابان مستقل قرار گيرد بلامانع خواهد بود.

و........